Biosensoren moeten medicijnresten uit het water houden

Om waterorganismen te beschermen tegen schadelijke medicijnresten, hebben Duitse wetenschappers biosensoren ontwikkeld die de chemicaliën in het water nauwkeurig aantoont.

De biosensor is een apparaat dat de moleculen van medicijnresten in het water opspoort. Onderzoekers van de Universität Tübingen hebben de biosensor, op basis van cellen van waterorganismen, zodanig bewerkt dat ze twee stoffen in veelgebruikte geneesmiddelen aantonen. Het apparaat meet zogeheten bètablokkers, bestanddelen van onder andere medicijnen tegen hartaandoeningen, en ontstekingsremmers.

Waterkwaliteit beschermen

In tegenstelling tot conventionele methoden om medicijnresten in afvalwaterzuiveringsinstallaties (AWZI’s) aan te tonen, leveren de biosensoren binnen enkele seconden resultaat. Daarnaast geeft het apparaat actuele metingen weer van de chemicaliën in het water. Zelfs bij lage concentraties van medicijnresten leveren de biosensoren resultaat op, stellen de onderzoekers.

“Het is wenselijk om deze technologie te gebruiken in monitoringsprogramma’s om de kwaliteit van het water en de schoonmaakprestaties van rioolwaterzuiveringsinstallaties te bepalen”, zegt professor Rita Triebskorn, die vanuit de Universität Tübingen het onderzoek leidt. “De inzet van dit apparaat levert betrouwbare informatie op die gebruikt kan worden om medicijnresten uit het water te houden en risico’s op schade aan waterorganismen te beperken.”

Medicijnresten uit water

In Nederland hebben organisaties in de geneesmiddelenbranche samen met de overheid een intentieverklaring ondertekend om de waterkwaliteit te beschermen tegen schadelijke medicijnresten. Vanaf 2018 dragen de deelnemers aan de intentieverklaring actief bij aan het uitvoeringsprogramma Ketenaanpak medicijnresten uit water.

De ketenaanpak richt zich op de gehele geneesmiddelenketen, vanaf de ontwikkeling tot aan de zuivering van de medicijnen uit het water. Een van de oplossingen die het programma uitvoert, is het gebruik van plaszakken om röntgencontrastmiddelen uit het rioolwater te houden. Volgens de Unie van Waterschappen zijn deze middelen, die via urine in het riool terecht komen, slecht uit het water te zuiveren en blijven ze lang in het milieu aanwezig.